| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | ich | tu wohltue wohl | ||
| du | tust wohl | |||
| er, sie, es | tut wohl | |||
| Präteritum | ich | tat wohl | ||
| Konjunktiv II | ich | täte wohl | ||
| Imperativ | Singular | tu wohl!tue wohl! | ||
| Plural | tut wohl! | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| wohlgetan | haben | |||
| wohltun | ||||
| Bedeutung | Deutsch | Übersetzung | Sprache | Artikel | Aussprache |
|---|---|---|---|---|---|
| wohltun | do good | en | |||
| wohltun | beneficare | la | |||
| wohltun | hoş duygular vermek | tr | |||
| wohltun | doğru hareket etmek | tr | |||
| wohltun | hayır yapmak | tr |