Person | Wortform | |||
---|---|---|---|---|
Präsens | ich | tu wohltue wohl | ||
du | tust wohl | |||
er, sie, es | tut wohl | |||
Präteritum | ich | tat wohl | ||
Konjunktiv II | ich | täte wohl | ||
Imperativ | Singular | tu wohl!tue wohl! | ||
Plural | tut wohl! | |||
Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
wohlgetan | haben | |||
wohltun |
Bedeutung | Deutsch | Übersetzung | Sprache | Artikel | Aussprache |
---|---|---|---|---|---|
wohltun | do good | en | |||
wohltun | beneficare | la | |||
wohltun | hoş duygular vermek | tr | |||
wohltun | doğru hareket etmek | tr | |||
wohltun | hayır yapmak | tr |