| Person | Wortform | |||
|---|---|---|---|---|
| Präsens | ich | erlerne | ||
| du | erlernst | |||
| er, sie, es | erlernt | |||
| Präteritum | ich | erlernte | ||
| Konjunktiv II | ich | erlernte | ||
| Imperativ | Singular | erlern!erlerne! | ||
| Plural | erlernt! | |||
| Perfekt | Partizip II | Hilfsverb | ||
| erlernt | haben | |||
| erlernen | ||||
| Wort | Synonyme |
| erlernen | bimsen |
| erlernen | (sich) Wissen aneignen |
| erlernen | (sich) zu eigen machen |
| erlernen | erwerben |
| erlernen | (sich) aneignen |
| erlernen | lernen |
| erlernen | pauken |
| erlernen | büffeln |
| erlernen | studieren |
| Bedeutung | Deutsch | Übersetzung | Sprache | Artikel | Aussprache |
|---|---|---|---|---|---|
| erlernen | изучавам | bg | izučavam☆ | ||
| erlernen | learn | en | |||
| erlernen | acquire | en | |||
| erlernen | study | en | |||
| erlernen | apprendre | fr | |||
| erlernen | imparare | it | |||
| erlernen | apprendere | it | |||
| erlernen | nauczyć się czegoś | pl | |||
| erlernen | învăța | ro | |||
| erlernen | studia | ro | |||
| erlernen | изучать | ru | izučatʹ☆ | ||
| erlernen | perfektiv изучить | ru | izučitʹ☆ | ||
| erlernen | lära | sv | |||
| erlernen | studera | sv | |||
| erlernen | aprender | es | |||
| Erlernen | learning | en | |||
| erlernen | to learn {learned, learnt | en | |||
| erfahren | learned, learnt} | en | |||
| erlernend | learning | en | |||
| erfahrend | learning | en | |||
| erlernt | learned | en | |||
| erfahren | learnt | en | |||
| er/sie erlernt | he/she learns | en | |||
| er/sie erfährt | he/she learns | en | |||
| ich/er/sie erlernte | I/he/she learned | en | |||
| ich/er/sie erfuhr | I/he/she learnt | en | |||
| er/sie hat/hatte erlernt | he/she has/had learned | en | |||
| er/sie hat/hatte erfahren | he/she has/had learnt | en | |||
| Genaueres erfahren | to learn more precise details | en |